We komen ‘puur’ op deze wereld. Jij, ik, wij allemaal waren onschuldige baby’s. Totaal afhankelijk van de zorg en de liefde van de mensen om ons heen. We groeien op en kleuren onszelf in om iemand te worden. Ervaringen, de mensen om ons heen en de maatschappij helpen ons hierbij. We nemen overtuigingen aan waarin we zelf zijn gaan geloven. Van baby tot nu… je ontwikkelde je tot de persoon die je nu bent. Tijdens deze reis waarin we ‘iemand worden’, kunnen we onze ‘ware aard’ vergeten of zelfs verliezen.
Er zijn momenten waarin je je afvraagt wat je ‘ware aard’ eigenlijk is. De overtuigingen over jezelf zijn niet per definitie ‘waar’. Bijvoorbeeld dat je bent wat anderen van je vinden, dat je altijd minder of meer waard bent dan een ander of dat je bent wat je hebt bereikt of wat je bezit. We hebben een papegaai op onze schouder die zegt dat het niet goed genoeg is, die een oordeel klaar heeft en meer wil. Op onze andere schouder zit de struisvogel die zijn kop in het zand steekt, weg kijkt en zwijgt. Wellicht zit er meer op je schouder wat zich bemoeit met hoe het moet zijn. Deze gedachten zijn de takken in de boom, je ware aard is de dikke stam. Als het stormt gaan gedachten van hak op tak. Hoewel het soms lijkt alsof zij het roer overnemen, is dit niet je ware aard. Je kan je beter richten op de dikke stam, je ware aard. Helemaal in tijden van storm zodat we niet omvergeblazen worden.
“Net zoals honden ervan houden op een bot te knagen, houdt het verstand ervan zijn tanden in problemen te zetten.” Eckhart Tolle
Stel je eens voor dat je tevreden bent met hoe het nu is. Het enige wat je hoeft te doen is de ademhaling te voelen. Je laat de struisvogel kijken en tegelijk laat je de kritische papegaai even stil zijn. Als de papegaai weerstand biedt, want de papegaai heeft nou eenmaal graag iets te zeggen, dan laat je de papegaai andere dingen zeggen; iets vriendelijks: ‘het is ok.’ Als je kijkt vanuit dit inzicht, zie je dat iedereen ‘ploetert’ in dit leven. Je bent niet alleen, je ben niet de enige die onrecht is aangedaan, die verdriet voelt of die pijn lijdt. Onze kracht en onze ware aard ligt niet in jezelf klein maken, je te concentreren op wat fout is of in vijandigheid. Onze kracht en onze ware aard ligt in ons hart. In mededogen voor jezelf en voor een ander.
Deze boodschap, dat onze kracht ligt in ons hart, in liefde, wordt rond deze tijd verspreid. Zoals in een hartverwarmende kersttoespraak van de koning waar hij de apostel Paulus citeerde:
"De liefde is geduldig en vol goedheid. Ze kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid."
Ik zie meer hartverwarmende initiatieven, boodschappen en daden. Geld wordt ingezameld voor goede doelen, maaltijden worden verspreid, mensen wensen elkaar een goed nieuw jaar. Iets doen voor een ander voelt goed. Wat je situatie ook is, je kan altijd iemand een warm hart toedragen. Alleen dat al, iemand een warm hart toedragen, voelt goed. Het voelt goed omdat het zinvol is om te doen en omdat je contact maakt met je hart, je ware aard.
Weekopdracht Voordat je gaat slapen, draag in ieder geval drie mensen een warm hart toe. Begin met de zin: ‘Mijn hart gaat uit naar…’
Musica De top 2000 is in volle gang. Wat is jouw favoriete nummer en wat betekent het voor je? Eén van mijn favoriete nummer is die van John Mayer ‘age of worry’. Voor mij betekent het dat het belangrijk is ook te leven, te lachen en gek te doen in eenzame, moeilijke en zware tijden en dat je hier niet bang voor hoeft te zijn.
Alive in the age of worry Smile in the age of worry Go wild in the age of worry And sing Worry, why should I care? John Mayer – Age of worry
תגובות