‘O ja, de meeuwen,’ denk ik als het weer lente is. In de winter hoor je ze niet, maar in de lente weet ik het weer: daar heb je die vroege vogels die alles bij elkaar krijsen. Auto’s, straten en ramen zitten onder de meeuwenpoep. Nesten worden gemaakt en eieren worden gelegd. In de zomer komt gepiep van de daken; de jongen vragen om eten. Soms, als ik om 4 uur in de nacht wakker word van hun gekrijs, vraag ik me af wat ze toch aan het doen zijn. Waarom maken ze zoveel herrie? Wat betekenen al die verschillende geluiden? Moeten ze niet slapen?
We leven in dezelfde omgeving en toch weet ik weinig van die grote vogels. Meestal ben ik ze liever kwijt dan rijk. Totdat ik van de week ook een andere kant van de meeuwen zag. Ik liep over het strand, de zon was net ondergegaan. Bij de zee stonden tientallen jonge meeuwen met een paar volwassen meeuwen ertussen. Ik liep er voorzichtig doorheen. Ze hupte wat opzij maar bleven gewoon staan. Ik zigzagde door de nieuwe bewoners van Scheveningen en ik besefte me opeens dat dit net zo goed hun leefgebied is. Zo vriendelijk en onschuldig stonden die jonge meeuwen daar te staan, soms wat eten uit de zee pikkend, soms even een rondje vliegend over de golven. Het is voor mij een vreemde vogel, maar toch ook zo dichtbij.
Ik realiseerde me dat het met veel dingen zo is. Er zijn meer dingen in het leven die ik liever niet wil maar er toch zijn. Zoals de drukte op het strand, de onprettige gevoelens, pijn, de rimpels in mijn gezicht, het kilootje meer of de krijsende meeuwen. Ik kan het vermijden of negeren, ik kan het ook eens onderzoeken. Nu de meeuwen er toch zijn, kan ik ze maar beter leren kennen en ook de mooie kanten ervan zien. De meeuw staat symbool voor vrijheid. Hoe de meeuwen zo met elkaar op het strand zijn, gaf mij het gevoel dat de vreemde vogels zich niet alleen voelen. Toen ik de volgende dag vroeg in de ochtend ging hardlopen, stonden ze er weer te staan. Het leven van een meeuw is zo slecht nog niet. Kunnen vliegen, bij de zee wonen, met elkaar zijn.
'Ieder nadeel heeft zijn voordeel,' Johan Cruijff.
De last die je ervaart van de meeuwen gaat niet weg. Ze kunnen je nog steeds vroeg in de ochtend wakker maken of je auto bevuilen. Omdat je ook de andere kant van de meeuw leert kennen, wordt de irritatie en frustratie wel minder. Daarom kan je we zeggen dat je minder last ervaart. Hetzelfde werkt het met andere onprettige gevoelens, gedachten of pijn. Als je pijn leert kennen in plaats van er boos op te worden, merk je dat pijn komt en gaat. Nu het er toch is, kan je het beter leren kennen en ermee om leren gaan. Hoe meer we dit oefenen en kunnen, hoe vrijer we ons kunnen voelen. Zo vrij als een vogel.
Weekopdracht Iedereen negeert of vermijdt wel iets in hun leven. Het is onprettig, we willen het niet. Het is er wel. Wat negeer jij het liefst in je leven? Wat vermijd jij? Kan je het zien en bekijken? Kan je het onderzoeken en leren kennen? Hoe zorg je het best voor jezelf? Wat past bij jou om ermee om te gaan?
Wat ervaar ik nu? Wat heb ik nu nodig? Erken wat er is en wees vriendelijk voor jezelf, veroordeel jezelf niet. Kun je de ervaring, en jezelf, met compassie omarmen? Kristin Neff
Vakantie; de kracht van herhaling De komende twee weken is er geen blog. Lees in plaats daarvan een blog terug. De kracht van herhaling.
Comments