Hallo lieve mensen, hoe is het met jullie? De invloed van de crisis op mensen wordt heel divers ervaren. Iedereen heeft een verhaal. Ik zie mensen die in een versnelling van werkstress en werktempo zijn beland. Mensen die juist meer rust voelen omdat het normaal zo haastige tempo nu even is vertraagd. Mensen die vinden dat dit goed is voor de natuur. Mensen die zich opgesloten voelen en zich geen raad weten met de situatie. Mensen die dingen kwijt zijn geraakt en niet weten hoe het nu verder moet. Mensen die zich eenzaam voelen. Mensen die niet goed weten hoe ze zich voelen. Mensen in paniek of juist mensen aan wie alles een beetje voorbijgaat. Mensen met verdriet omdat ze iemand hebben verloren, of zich zorgen maken om iemand die ziek is. Mensen die zelf ziek zijn. Al deze verhalen en meer… dat is hoe het is.
Huilen, spelen, lachen, bang zijn, leren, de zon en de wolken zien, zingen, dansen, vallen en opstaan, inzichten verkrijgen, boos worden, vervelen, bouwen en afbreken, gezond en ziek zijn; het hoort allemaal bij het leven. Het leven is al die dingen. Momenten wisselen zich met elkaar af. Sommige momenten zijn prettig, andere momenten niet en ook zijn er momenten waarop niets in het bijzonder te ervaren is.
Zien hoe de dingen zijn, ik noem het helder denken. Het betekent dat je alle momenten opmerkt zonder kritiek, zonder negatieve oordelen of conclusies. Helder denken kan je vergelijken met het zien van een spiegelbeeld in het water. Bijvoorbeeld de reflectie van de lucht op het water van een meer. De wolken in het meer zijn goed te zien als het wateroppervlak stil is. Op het moment dat er golven komen, wordt het spiegelbeeld verstoord. Gedachten, gevoelens, waarnemingen en reacties zijn de rimpelingen en golven op het meer. Ze komen en gaan.
Het heldere beeld, het heldere denken wordt verstoord als we wel gaan oordelen, conclusies gaan trekken of gaan bekritiseren. Stel je voor dat je op dit moment onrust voelt. Dat is hoe het is; je voelt je onrustig. Helder denken is simpel: ‘ik voel me nu onrustig, ik weet het, ik voel het, ik laat het even zo. Ik weet dat de onrust weer overgaat.’ Wat vaak gebeurt is dat we erover gaan oordelen: ‘Ik mag me niet onrustig voelen, ik wil me rustig voelen.’ De onrust zelf is niet prettig, door de oordelen hierover maak je het zeker niet prettiger.
Je ziet de dingen hoe ze zijn en je staat toe dat ze er zijn, zonder hier helemaal in meegesleurd te worden. Dat klinkt als een eenvoudige opdracht, maar dat is het zeker niet. We hebben de natuurlijke neiging om positieve momenten vast te houden en negatieve momenten weg te duwen of te vermijden. Logisch, want niemand staat op met de gedachte: ‘Vandaag ga ik er een ellendige dag van maken,’ (stel je eens voor). Niemand kiest hier bewust voor. Toch hoort het wel allemaal bij het leven, ook de ellendige dagen. Hetgeen wat jij kan doen, is de ellende niet nog erger te maken door erover te oordelen. De opdracht is simpel en niet eenvoudig, the way it is…
Every day may not be good But there is something good in every day Auteur onbekend
Weekopdracht
Maak deze week elke dag 5 minuten tijd om stil te zitten, te lopen of te staan. Sta tijdens deze 5 minuten open voor alles wat er is. Geluiden, gevoelens, gedachten, fysieke gevoelens in je lichaam, emoties, beelden… Elk moment is anders. Elk moment is uniek.
Extra aandacht voor…
Mijn zusje werkt in de GGZ. In haar verhaal vertelt ze waarom het belangrijk is dat we ook aandacht hebben voor de mensen met een psychische kwetsbaarheid. Ze eindigt hiermee: 'We kunnen zoveel doen voor deze mensen, ook op afstand. Bel zo nu en dan iemand zodat diegene zijn verhaal kan doen. Ook op afstand kan je mensen ‘gedag’ zeggen, zwaaien of je glimlach laten zien. Dat maakt echt het verschil in deze tijden. Veel mensen zijn rijk met een mooie familie en vrienden om zich heen. Maar laten we niet vergeten dat er veel mensen zijn zonder een netwerk, een vangnet, die nu in een compleet gat vallen. Tegen die mensen wil ik zeggen, ik denk aan jullie, keep your head up!' Sietske Buwalda
Comments