Dit ben ik. Ik ben een moeder, een dochter, een zus, vriendin, familielid, een kennis. Ik leid mijn leven, ik heb een karakter en ik zie er op een bepaalde manier uit. Iedereen is uniek, er is geen exacte kopie van jou of van mij beschikbaar. Een deel van mij is ‘tastbaar’ en ‘zichtbaar’. Ik kan mezelf omschrijven. Het is hoe ik mezelf presenteer en neerzet in de wereld. Het verandert ook steeds, kijk maar naar ons lichaam. Ooit leefde ik in het lichaam van een baby en nu in die van een volwassen vrouw.
Onder het uiterlijke deel van mij stroomt een rivier aan gedachten. De gedachten zijn niet zichtbaar of grijpbaar, ik ben me er ook niet altijd van bewust. Sommige delen van de rivier bestaan uit één weg; stroomgeul. Het zijn overtuigingen en patronen die ooit zijn ontstaan en een diepe geul hebben gegraven. Soms kunnen deze overtuigingen ons belemmeren. Bijvoorbeeld de overtuiging dat je erin bent gaan geloven dat je minderwaardig bent. Deze overtuiging stroomt mee met andere gedachten en heeft invloed op de keuzes die je maakt. De keuzes kunnen uiteindelijk uitmonden in situaties die je niet echt gelukkig maken. Zo hebben we allemaal onze rivieren gecreëerd die we vanzelfsprekend volgen. Jezelf naar beneden halen of jezelf groter maken zijn hardnekkige patronen. Wat gebeurt er als je deze overtuigingen los laat? Wat als je de rivier van gedachten kan verschuiven naar andere stroomgeulen die ons niet belemmeren maar juist positief stimuleren? Dan word je nog beter jezelf.
Als we ons alleen maar richten op de wereld van prestaties, competities en statussen gaan we onszelf vergelijken. We vinden onszelf beter of slechter dan de ander en we vullen de rivieren van hardnekkige patronen alleen maar aan. We kunnen ons ook richten op de wereld van harmonie, mededogen en samenhang. Hierin kan je jezelf oneindig lang ontwikkelen; in waarderen, lief zijn of behulpzaam zijn. Naar jezelf en de ander. Je hoeft jezelf niet weg te cijferen of jezelf hoger te positioneren. Jij mag jij zijn, ik mag ik zijn en de ander mag de ander zijn. We leren van elkaar. Hoe meer ik mij hierin berust, hoe meer ontspanning ik voel. Ik leer, elke dag leer ik. Nog beter mezelf zijn.
Weekopdracht
Neem deze week een kwartier de tijd om deze opdracht te doen. Plan dit desnoods in als je denkt dat je het anders vergeet. Zet de timer op 15 minuten en schrijf een kwartier lang alles op wat je over jezelf weet. De uitdaging is om er niet te veel over na te denken maar schrijf gewoon alles op wat er in je opkomt. Uiterlijke kenmerken, gedachtepatronen, diepste wensen, angsten; alles mag. Als je niet van schrijven houdt, kan je het ook hardop opzeggen (en eventueel opnemen). Leer jezelf nog beter kennen, hoe beter je jezelf kent, hoe beter je jezelf kan zijn. Na 15 minuten stop je met schrijven of praten en richt je je aandacht op de adem. Volg bewust drie ademhalingen. ‘Het is ok, ik mag ik zijn.’ Sluit af met een glimlach, je hebt de tijd voor jezelf genomen en even in de spiegel durven te kijken en dat is moedig.
Comments