De afgelopen 8 weken waren intensief. Samen met mijn zoontje thuis, niet alleen moeder zijn maar ook de rol van leraar op me nemen. Soms heb ik van die momenten waarop ik me afvraag waar mijn moederliefde is gebleven. Soms overwoekeren allerlei irritaties de liefde, net zoals onkruid een mooie bloem overwoekert. Gelukkig weet ik de bloem altijd weer te vinden, gelukkig is de liefde daar altijd. Moeder zijn; het is een mooi, waardevol, prachtig cadeau en tegelijkertijd ook een grote uitdaging. De relatie tussen moeder en kind is de meest unieke en ook de meest complexe relatie.
Ooit waren mijn zoontje en ik één. Door de onvoorwaardelijke liefde die ik voelde voor het wonder in mij, zorgde ik goed voor mezelf en zo zorgde ik goed voor hem. Ik sprak lieve woorden, maakte diep contact en hij bewoog in mij om me te laten weten: ‘ik ben er.’ Toen ik zwanger was, vroeg ik me weleens af: ‘heb ik dit nieuwe leven wel genoeg te bieden?’ Mensen zeiden: ‘als het maar liefde krijgt, meer heeft een kindje niet nodig.’
Zonder liefde kan een baby niet leven. Hier zijn onderzoeken naar gedaan; baby’s zonder liefde sterven of ontwikkelen zich niet goed. Meestal is het de moeder die deze liefde geeft, maar het kan natuurlijk ook van een andere opvoeder zijn. Liefde, moederliefde hebben we nodig. Het is de eerste liefde die we leren kennen en daarom ook een belangrijke basis voor andere liefdes in ons leven. Je moeder leert je lief te hebben. Als ik aan mijn moeder denk, denk ik aan liefde. Het helpt ook om weer de liefde voor mijn zoontje te voelen. Ik laat verwachtingen los en ik zie een prachtkind, goed zoals hij is. Een moeder staat voor onvoorwaardelijke liefde. Ik besef het me niet altijd, ik vergeet het ook vaak. Op een dag zoals vandaag, op Moederdag, sta ik er weer even bij stil en zeg ik haar hoeveel ik van haar hou.
Ogni mamma somiglia ad una stella. Ma tu, mammina cara, Sei sempre la più bella!
Elke mama lijkt op een ster. Maar jij, mijn lieve mama, Bent de allermooiste!
Uit een Italiaans moederdaggedicht.
Een mens is niet perfect. Een moeder is niet perfect. Daarom zal een kind altijd iets te kort komen. Het is ook niet vanzelfsprekend dat iedereen moederliefde krijgt. Iedereen geeft een persoonlijke betekenis aan ‘moederliefde’ en iedereen heeft een ander verhaal. Gevoelens van teleurstelling, boosheid of verdriet kunnen vermengd worden met de liefde die je voelt voor je moeder. Ooit waren jullie één en nu kan er veel afstand zijn. Thich Nhat Hanh, een Vietnamese monnik, geeft het belang van verzoening met je moeder aan. Dat kan je doen door een brief te schrijven aan je moeder met liefdevolle woorden. Woorden van begrip, mededogen en vrede. Je hoeft de brief niet eens te geven, het is een oefening om anders naar je moeder te kijken. Hoe je band ook is met je moeder, of ze nog leeft of is overleden, het zou voor ons allemaal goed zijn om hiervoor tijd te maken. Eens echt te kijken naar je moeder, vanuit vrede, mededogen en begrip.
Vandaag denk ik aan alle moeders. Moeders die niet meer onder ons zijn, moeders die volop in het leven staan. Aankomende moeders, jonge en oude moeders. Speciaal denk ik aan alle lieve moeders die dolgraag hun kinderen willen zien, maar voor wie het nu even niet mag. Zoals de moeders in verpleeghuizen, die door de corona maatregelen nog geen bezoek mogen ontvangen. Via beeldbellen hebben ze contact, maar dat is soms maar moeilijk te snappen…
Moederliefde, we hebben er allemaal wel een beeld bij. Elke dag boterhammen smeren, een huishouden runnen, schoolwerk maken, we doen dat gewoon. Net zoals de olifant die maar liefst 680 dagen zwanger is, de moeder dolfijn die de eerste maand na de geboorte van haar jong praktisch niet slaapt omdat haar jong ook niet slaapt en de orang-oetan die wel 9 jaar intensief haar jongen opvoedt, wat voor dieren uitzonderlijk is. Moederliefde, onvoorwaardelijke liefde.
Weekopdracht Schrijf deze week een brief aan je moeder waarin je liefdevol schrijft. Kies er zelf voor om hem wel of niet te geven als je in de gelegenheid bent.
Moeder en dochter zijn aan het beeldbellen:
Dochter: 'Wat zit uw haar mooi!'
Een glimlach. Verwarring. Moeder: 'Waarom kom je niet gewoon even op bezoek?'
Zoeken naar woorden. Dochter: 'Dat mag nog even niet.'
Stilte.
Dochter: 'Mam, wat ziet u er lief uit zo!'
Ongemak. Een verborgen glimlach. Moeder: 'Dat neem ik dan maar aan.'
Dochter: 'Hoe gaat het?'
Stilte Schouders worden opgehaald Moeder: 'Goed'
Dochter: 'Fijn om u te zien mam.'
Een verdrietig moment.
Een waardevol moment.
Comments