top of page
Foto van schrijverNienke

Ik blijf even...bij mezelf

Ik blijf even…thuis, dat was voor veel mensen (en kinderen) de opdracht van de week. Als je wel aan het werk was, omdat je een ‘vitaal beroep’ hebt, zal de week ook anders zijn gegaan dan ‘normaal’. Als de dingen anders gaan dan dat je had verwacht, moet je omschakelen, wennen en je weer aanpassen aan de nieuwe situatie. We maken met z’n allen dit proces heel bewust mee; van warrige gedachten: ‘Wat gebeurt er allemaal? En waar zijn we nu toch weer in beland?’ tot het proberen aanpassen naar de nieuwe situatie: ‘Ik ga er het beste van maken.’

Ondertussen laat de lente zich ook zien; het wordt lichter, bloemen gaan bloeien en de zon geeft ons steeds meer warmte. Van de zon, die voor ons allemaal straalt, zonder uitzonderingen en zonder er ooit iets ervoor terug te vragen, kunnen we iets leren. De zon geeft warmte en licht omdat het de ware aard is van de zon. Dat is de zon. Net zoals de zon, hebben wij ook onze ware aard. Omdat we nu in een crisis zitten, vallen zekerheden en vanzelfsprekendheden zomaar opeens weg. Van ons wordt gevraagd om ons terug te trekken, contacten te vermijden en zoveel als mogelijk thuis te blijven. Je komt er dan achter dat je ware aard niet is wat je hebt of bezit, want dat kan je zomaar kwijtraken. Je komt erachter dat je niet bent wat je doet; prestaties en competities; daar gaat het niet om en is maar relatief. Kijk maar om je heen, de helden van vandaag zijn de mensen die anderen helpen. Als je op jezelf bent aangewezen, kom je er ook achter dat je niet bent wat anderen van je denken en dat je geen goedkeuring van anderen nodig hebt. Je zal op jezelf moeten vertrouwen. Je komt er ook achter dat vergelijken geen zin heeft. ‘Er zullen altijd grotere en kleinere mensen zijn dan jezelf’ (een zin uit de inspiratietekst). Iedereen volgt zijn/haar eigen weg en heeft een eigen bestemming. Tot slot kom je erachter dat je oké bent zoals je bent. Overleven betekent je niet richten op de dingen die ontbreken in jou of in jouw leven, maar toestaan/zien hoe het is en dat dit oké is.


Ik ben o.k. Jij bent o.k. Elisabeth Swildens


Weekopdracht Terugvallen op jezelf. In deze maatschappij zijn we het niet gewend om even stil te staan en bij onszelf te zijn. We worden voortdurend afgeleid door alle prikkels en er heerst veel hectiek. Juist nu is het onze uitdaging om goed bij jezelf te blijven. If you can’t go outside, go inside. Stem regelmatig af met jezelf: hoe is het nu met mij? En zorg dan goed voor jezelf. Als je wilt, kan je de hele dag meegenomen worden in alle nieuwsberichten, maar stem goed af met jezelf: is dit goed voor mij? Ook bij elke gedachte die komt, vraag jezelf af: is dit een helpende gedachte? Ondersteunt deze gedachte mij of word ik er somber van? Als je goed in contact bent met jezelf, weet je ook wat goed voor jou is en wat je nodig hebt. Ik blijf even…bij mezelf.


Print of schrijf de onderstaande inspiratietekst over en hang deze op een plek waar je de tekst regelmatig kan lezen (vroeger hing deze tekst bij ons op het toilet). Elke zin, elk stuk kan je inspireren.


Inspiratietekst Wees kalm te midden van het lawaai en de haast en bedenk welk een vrede in stilte kan heersen. Sta op goede voet met andere mensen zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest. Wanneer jij je met anderen vergelijkt zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd grotere en kleinere mensen zijn dan jezelf. Geniet zowel van wat je bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling houden voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in de veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd; veel mensen streven hoge idealen na en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie; verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn, maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn en al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zoals het zich ontvouwt en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat hij moge zijn. Houdt vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen, is dit nog steeds een prachtige wereld.


Wees voorzichtig. Streef naar geluk.


Tekst gevonden in de oude kerk van Baltimore (1692) (auteur onbekend)


176 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page