Heb jij daar ook wel eens last van? Dat je het zat bent, dat je er even genoeg van hebt en dat je er klaar mee bent? Het kan van alles zijn; je werk, je gezin, volgens de regels leven…corona. Van tijd tot tijd ben ik het echt even spuugzat. Volgens mij ben ik niet de enige want ik zie dat mensen zich irriteren aan elkaar. Groepen ontstaan #ik doe niet mee en #ik doe wel mee. Verschillen worden groter en het gevoel van saamhorigheid maakt plaats voor polariteit. Wat gebeurt er eigenlijk nu? Wat is dit voor een beweging? Ik nodig je uit om in de helikopter te stappen om dit te onderzoeken (of meer van deze tijd is om de drone de lucht in te sturen).
De ‘helikopter view’ (of drone view) wordt gebruikt om afstand te nemen van een situatie zodat je het overzicht hebt op de gehele situatie. Als de drone omhoogvliegt van waar je staat, word je zelf kleiner, maar het perspectief wordt breder. Behalve de plek waar je staat, zie je nu ook de huizen en landschappen om je heen. De context/omgeving waarin je je bevindt wordt zichtbaar. In je dagelijks leven kan je zo’n ‘drone view’ gebruiken als je bijvoorbeeld in een situatie terecht bent gekomen waar je niet goed uitkomt. Je kijkt vanaf een afstand naar de situatie, waardoor verschillende processen inzichtelijk worden en je alles op een rij kan zetten. Als we nu met deze brede blik kijken naar de situatie waar wij ons in bevinden als maatschappij kan je heel wat wijzer worden. Door corona is veel veranderd in de maatschappij. Bij verandering hoort weerstand. Niemand heeft bewust gekozen voor deze situatie. Weerstand uit zich in afzetten, de discussie aangaan of juist terugtrekken en niet meedoen.
De ‘drone view’ biedt inzicht in brede perspectieven en processen. Je ziet dat er meer is dan alleen jouw zicht op de wereld. Je kan de drone naar verschillende plekken laten vliegen om meer perspectieven nader te onderzoeken. Ik hoorde Pieter Derks woensdag 23 september op de radio en ik citeer een stukje: ‘…we radicaliseren, volgens mij is teveel rondjes lopen door je eigen hoofd, geen gezonde bezigheid. … We moeten elkaar meer tegenkomen … We zitten op eilanden en misschien is het een idee om een paar veerpontjes te laten varen tussen de eilanden.’ Als we alleen maar met gelijkgestemden zijn en praten, blijven we eenzijdig naar een situatie kijken. We staan voor de uitdaging om meerdere perspectieven te onderzoeken en in plaats van in de weerstand te schieten kunnen we zien en toestaan wat er is.
“There is something wonderfully bold and liberating about saying yes to our entire imperfect and messy life.” Tara Brach
‘Ja’ zeggen het imperfecte en ongecontroleerde leven, is zien wat er is. De verandering waar we in zitten is niet altijd leuk, sterker nog soms heb je er even genoeg van en ben je er klaar mee. Het is een gemene deler, we hebben er allemaal weleens last van. Maar het samen aangaan is mooier dan ons ertegen te verzetten. Door ons te verzetten creëren we onvrede, frustratie en boosheid. Dat zijn niet de zaadjes die we willen planten in onze omgeving. We maken er het beste van en van tijd tot tijd mag je het best wel eens spuugzat zijn.
Weekopdracht Hoe ga jij om met frustratie? Wat is de oorzaak van je frustratie? Vraag het eens aan iemand die je goed kent en pas de drone view toe. Geeft het je inzicht? Schrijf het op in maximaal tien zinnen (of spreek het in en gebruik dan ook maximaal 10 zinnen).
Comments