‘Zitten is het nieuwe roken,’ zei laatst iemand tegen mij. Ik lachte erom en het zette me ook aan het denken. We zitten tegenwoordig veel en dat is voor ons lijf niet gezond. Ons lijf is gemaakt om te bewegen zodat we kunnen jagen en voedsel kunnen verzamelen. Maar de hele dag zitten, dat is niet waarvoor ons lijf oorspronkelijk is gemaakt. Een stoel, een bank, een fauteuil zijn prachtige uitvindingen. Als je altijd op de grond, op stenen of boomstammen zit, kan ik me voorstellen hoe luxe het dan is om op een zachte stoel of lekkere bank te zitten. Voor ons is dat heel normaal maar dat geldt zeker niet voor iedereen.
We hebben het onszelf dus makkelijk gemaakt met als consequentie dat we dagelijks veel minder bewegen dan waarvoor ons lijf van nature is gemaakt. Het lijf verlangt naar beweging. Dit hoeven geen intensieve bootcamps te zijn, een lange wandeling volstaat prima. Het is voor onze gemoedstoestand, fysiek welbevinden en ook voor onze hersenen heel belangrijk om te bewegen. Waarschijnlijk zeg ik niets nieuws. De laatste jaren is hier veel aandacht voor in de media. Toch neemt het aantal mensen met obesitas toe. Uiteraard speelt voeding hierin ook een belangrijke rol.
Het is belangrijk om naar onze natuur te kijken. Wij mensen zijn gemaakt om te bewegen, om uitgedaagd te worden en in ons ons lichaam te leven. Ik zie de oermens voor me die uren loopt, op zoek naar voedsel. In het inspirerende boek van Miriam Lancewood ‘mijn leven in de wildernis’ beschrijft Miriam zo’n soort leven anno nu. Ze leeft in, met en van de natuur. Het is de 'roots' in ieder van ons. Niet iedereen verlangt hier weer naar terug en sommigen staan er ver weg van. Andere mensen verlangen naar dat ‘terug’ gaan. Het verlangen om in de natuur te leven maar ook dicht bij jezelf zijn; ‘van nature’ leven. Van nature leven in plaats van te leven zoals het hoort of wat er van je verwacht wordt. Soms hebben we het gevoel dat we in een keurslijf leven en dat we voortdurend maskers op (moeten) zetten.
‘Ik heb een masker opgezet zo ga ik door het leven’ uit het liedje van Anouk "Wen D'r Maar Aan"
Het buitenleven en in de natuur zijn trekt mij ook aan. Tegelijkertijd kan ik ook enorm genieten van de ‘luxe’ om op de bank te zitten. We kunnen gebruik maken van het zitten en er een oefening van maken. We kunnen oefenen om ons veel meer bewust te zijn van zitten. Als je nu zit terwijl je deze blog leest, kan je al beginnen met oefenen. Merk op hoe je zit, scan je lijf, wat is jouw houding? Als je dan toch zit, hoe voel je je eigenlijk? En die rivier aan gedachten, waar stromen ze nu naar toe? Hoe vaker je dit doet, hoe dichter je bij jezelf bent.
Als ik een drukke werkdag heb en ik thuis zit, merk ik hoe belangrijk deze oefening is. Als ik het vergeet en ik word meegenomen in werk en lijstjes afwerken, roept mijn lichaam me gelijk terug. Mijn rug doet pijn en ik kan me maar moeilijk ontspannen. Zo kan het regelmatig stellen van een simpele vraag een grote invloed hebben op jou en jouw welzijn. Hoe zit jij erbij?
Weekopdracht Als je ergens gaat zitten, waardeer de stoel of de bank. Sta eens stil bij het feit dat je geluk hebt om dit te hebben/te gebruiken. Voel de aanraking met de stoel of de bank en vraag je dan tijdens het zitten regelmatig af: ‘hoe zit ik erbij?’ Tijdens het eten, werken, in de ochtend, middag en avond. Laat de zwaartekracht haar werk doen en hou geen spanningen vast die je niet nodig hebt. Schouders ontspannen, onderrug recht, voeten op de vloer. Maak er bij een lange zit of werkdag zittend een gewoonte van om elk uur even te bewegen. Zet desnoods een wekker.
Comments