We hebben 2020 afgesloten. Afgesloten, maar niet vergeten. Het was geen ‘normaal’ jaar. Hoewel we nooit weten wat een jaar ons brengt, hadden we vorig jaar rond deze tijd niet kunnen verwachten dat de wereld zo in beslag zou worden genomen door een virus.
Normaal stonden er dagelijks kilometers file. Normaal werd er voor miljoenen euro’s aan vuurwerk de lucht in geschoten met oud en nieuw en normaal waren we aan het rennen en vliegen. En toen stond de wereld even stil. Normaal waren we niet zoveel thuis en kregen we weinig ruimte voor stilte en bezinning. Normaal konden we alles opvullen met entertainment.
Wat is normaal eigenlijk? Wat als marsmannetjes ons konden zien? Wat vonden zij normaal? Dat we met z’n allen in de file staan? Of dat we thuis in stilte mediteren? Dat we rennen en vliegen of dat we momenten inbouwen van niets doen, aandachtig en aanwezig zijn? Ik hoor veel mensen zeggen: ‘ik hoop dat in 2021 alles weer een beetje normaal wordt'. Dat hoop ik ook. Dat we elkaar weer kunnen knuffelen, de zorg niet overbelast is en dat mensen niet lijden en overlijden aan corona. Dat de kinderen weer naar school gaan, de horeca zijn deuren opent en dat er geen angst is.
Van tijd tot tijd is het goed om jezelf de vraag te stellen: wat is normaal? En je te beseffen dat er eigenlijk geen normaal is. Alles is voortdurend in beweging, alles verandert constant. Wat vandaag normaal is, is morgen misschien helemaal niet meer normaal. Kijk maar naar de mode. In de jaren ’80 was het heel normaal om jasjes te dragen met grote schoudervullingen. Als ik vandaag zo’n jasje aan zou doen, zou ik me niet normaal voelen. Of wat dacht je van een ribbroek met wijde pijpen uit de jaren ’70. De mode, de techniek, het klimaat…al het ‘normaal’ verandert.
Het is dus heel normaal dat alles verandert en dat ‘normaal’ ook verandert. Vaak gaat dit geleidelijk, in kleine stapjes, waardoor je niet of nauwelijks in de gaten hebt dat het ‘normaal’ verandert. Totdat deze verandering niet zo geleidelijk verloopt maar opeens drastisch verandert. In 2020 waren we ons er heel erg bewust van en ontstond het begrip ‘het nieuwe normaal’.
We weten dat alles verandert. We weten dat wat vandaag normaal is, morgen anders kan zijn. Je hiertegen verzetten levert je met name frustratie op. We kunnen beter meegaan in de stroom. In de voortdurende beweging. Als de rivier die zich laat leiden naar de zee. Als dan toch alles beweegt, bewegen moeilijke tijden ook en gaat het weer voorbij. Meebewegen en in beweging blijven zijn belangrijke richtlijnen (naast die van het RIVM) voor het nieuwe jaar. Het jaar brengt ons, waar het ons naartoe brengt. Naar een nieuw normaal, of het oude normaal.
Doe eens normaal Als mijn zoontje heel druk is zeg ik tegen hem: ‘Doe eens normaal’
Als hij niet doet wat ik wil vraag ik aan hem: ‘Wil je even normaal doen?”
Als hij zich uitslooft Als hij het onmogelijke vraagt Als hij schreeuwt Als hij herrie maakt Als hij niet luistert
‘Doe eens normaal!’
Waarop hij vraagt: ‘Mama, wat is dat dan, normaal?’
Weekopdracht
Wat is normaal? Hoe vaak gebruik je dit woord? In welke context? Hoe gebruiken anderen het woord ‘normaal’?
Comments