Ik heb het geluk gehad dat ik onder goede omstandigheden ben opgegroeid. Als kind zijnde hoefde ik me geen zorgen te maken of we morgen wel of niet te eten hadden. Ik hoefde me geen zorgen te maken of we wel of niet op straat kwamen te leven. Nee, we hadden een huis, een dak boven ons hoofd, en binnen het huis was het veilig. Ik hoefde niet op mijn tenen te lopen of in spanning te leven. Ik kreeg liefde en we hadden lieve mensen om ons heen. Helemaal nu besef ik me hoe waardevol dat is geweest. Als ik de verhalen hoor over de toename van geweld in huis, maakt me dat verdrietig. Een prettig thuis, een veilig thuis, is wat iedereen verdient. In de basisbehoeften was ik voorzien, dat wil niet zeggen dat het altijd koek en ei was. Naast mooie momenten, waren er ook eenzame en verdrietige momenten. In de reclames zie je gezinnen waar altijd alles perfect is, en graag presenteren we dit ook aan de buitenwereld, maar echt realistisch is dit niet. Eerlijk gezegd krijgt iedereen en ieder gezin wel iets op hun bordje. Zoals een bekend Nederlands spreekwoord zegt:
Ieder huisje heeft zijn kruisje
Meer dan ooit is ons huis belangrijk. De meesten van ons zijn er nu veel. Het huis kunnen we als metafoor gebruiken. We bewonen een huis, net zoals we ons lichaam bewonen. Het huis moet aan de buitenkant worden onderhouden. Voor de buitenwereld is dit prettig, want het huis ziet er netjes en verzorgd uit. Het is ook nodig om bijvoorbeeld lekkages binnen te voorkomen. Ook binnen moet het huis onderhouden worden. Je vindt er verschillende kamers. Kamers die toegankelijk zijn voor anderen, kamers waarvan de deuren liever dicht blijven. De zolder waar spullen worden opgeslagen en de koude kelder waar spullen liggen die worden vergeten en waar je niet graag bent. Alles is onderdeel van het huis. De warme kamers en de koude ruimtes. De plekken waar je graag bent en waar je vrolijk van wordt en de kamers waar je niet graag komt. De kamer met schuldgevoelens of spijt misschien of de kamer van boosheid en verdriet. Sommige ervaringen en gevoelens liggen keurig opgeslagen op de zolder en in het dagelijkse leven heb je hier geen last van. Elke keer als er weer een soortgelijke ervaring of gevoel voorbijkomt, wordt het weer naar de zolder gestuurd. Van tijd tot tijd moet de zolder weer even opgeruimd worden om te voorkomen dat de zolder uitpuilt.
Je voelt je als een vis in het water als je jouw huis goed kent. Als je weet wanneer je de deuren beter een moment kan sluiten en als je weet wanneer het beter is om even naar een andere kamer te gaan. Als je weet dat er ook andere kamers zijn, hoef je niet te blijven hangen in de kamer van boosheid maar kan je jezelf verplaatsen. Je kan anderen een rondleiding geven maar je kan er ook voor kiezen om mensen niet binnen te laten als je denkt dat zij de sfeer in huis niet ten goede laten komen. Je huis op orde houden zorgt voor rust.
Nu veel van ons meer thuis zijn, zien we een tendens ontstaan dat we gaan klussen en opruimen. Het is prettig om de ruimte waar je veel bent, ook gezellig en prettig te maken. Dat is goed. Zo zouden we deze tijd ook kunnen benutten om ons innerlijk huis eens onder de loep te nemen. Welke kamers zijn er eigenlijk? Welke hou ik gesloten en welke staan open? Laat je de frisse wind er weleens doorheen stromen of hou je de deuren en ramen dicht? Wie is er welkom in jouw huis? Leg de welkomstmat eens neer voor alles wat voorbijkomt. Zowel de angsten en de pijn als de vrolijkheid. Ga eens kijken op de zolder om te zien of een schoonmaak nodig is. Doe het stapje voor stapje, kamer voor kamer. Zo creëer je voor jezelf een prettig thuis waar iedereen welkom is. Bienvenue.
De herberg
Mens-zijn is een herberg Elke ochtend verschijnt er een nieuwe gast Een vreugde, een depressie, een gemenerik, een flits van inzicht komt Als een onverwachte bezoeker Verwelkom ze allemaal en onthaal ze gastvrij Zelfs als het een hoop zorgen zijn Die op gewelddadige wijze al het meubilair in je huis slopen Behandel dan nog steeds elke gast met respect. Hij ruimt misschien wel bij je op Voor een nieuwe verrukking De sombere gedachte, de schaamte, het venijn Ontmoet ze met een glimlach bij de deur En vraag of ze binnen willen komen Wees dankbaar voor wie er komt Want ieder van hen is gestuurd Als een gids uit het onbekende
- Rumi -
Weekopdracht Maak de balans op en breng jouw innerlijk huis in kaart. Hoe ziet het huis eruit van de buitenkant en van de binnenkant? Zijn er nog plekken die extra aandacht nodig hebben?
Comments